Rođen je 22. oktobra 1937. godine, u Padini. Osnovnu školu je završio u Padini, a srednju upravnu u Beogrdadu. Do penzionisanja, 1993. godine, radio je kao matičar u Padini. Godine 1950., kao trinaestogodišnjak, izlagao je na prvoj kolektivnoj izložbi u Padini. Godine 1962. prvi put je učestvovao na manifestaciji „Kovačički oktobar“ kada je i predložen za člana Galerije.

Međutim, ljubav prema fudbalu je prevagnula, tako da je prekinuo sa slikanjem. Nastavio je 1979. godine, od kada slika bez prekida. Godine 1980. sa grupom naivnih slikara učestvuje u osnivanju slikarske sekcije pri lokalnom Domu kulture. Stalni član kovačičke Galerije postaje 1985. godine. Od tada učestvuje na brojnim likovnim kolonijama i izložbama u zemlji i svetu.

U njegovom stvaralaštvu dominantni su motivi vezani za rodnu Padinu, za njene ulice i polja. Međutim njegovim stvaralaštvom ne dominiraju slovački folkor i običaji, kao što je uobičajno kod drugih slikara naive Kovačice i Padine. Pedantno, kao što je tokom svog radnog veka vodio matične knjige, nastojao je da precizno prenese ruralnu arhitekturu zavičaja: padinska dvorišta i njive. Tako su njegove slike svojevrsna hronika zavičaja.

Jan Bačur je slikao i mrtvu prirodu i enterijer. Ono što je zanimljivo za njegov rad je ciklus portreta, među kojima su i porteti članova Galerije naivne umetnosti.

Suština Bačurevog likovnog izražavanja čini crtež koji je filigranski precizan. On daje izvesnu dinamiku svakoj slici gde su prazna mesta popunjena pastelnim bojama koje nisu jakog intenziteta, i koja su na odgovarajući način tonirana. U jednom ciklusu Bačurovih slika dominiraju samo jedna do dve boje.