Marija Mijavcova

Marija Mijavcova je rođena u Bačkom Petrovcu 1. juna 1934. god. U rodnom mestu je završila gimnaziju a slovakistiku u Beogradu. Doktorsku disertaciju je odbranila 1987. godine. Predavala je u gimnaziji u Bačkom Petrovcu, i bila vanredni profesor na Pedagoškoj akademiji u Novom Sadu i isturenom odeljenju Učiteljskog fakulteta iz Sombora u Bačkom Petrovcu. Radila je kao novinar u „Hlas ľudu“, izdavaštvu „Obzor“ i Zavodu za slovakistiku. Bavila se pedagoškim radom a u oblasti lingvistike naučno-istraživačkim ali i prevodilačkim radom.

Počeci njene profesije se vežu za period od 1961 – 1965. god. kada je u nedeljniku „Hlas ľudu“ objavljivala kraće članke, koje je kasnije objedinila u dragocenom praktičkom priručniku „Jazykové poznámky“ (1966). Nakon osnivanja Društva vojvođanskih slovakista (1969) i Zavoda za slovakistiku (1976), naročito nakon osnivanja Zbornika Društva vojvođanskih slovakista (1979), M. Mijavcova počela je sa negovanjem većih jezičkih žanrova, orijentisala se uglavnom na slovačko-srpski bilingvizam i druga sociolinvistčka istraživanja, pretežno u oblasti kvantitativne sociolingvistike.

Svoj intelektualni potencijal Marija Mijavcova nije usmerila samo na jedan žanr. Plodno je razvijala naučno-istraživačku delatnost u oblasti slovakistike sve do odlaska u penziju (1991. god.). Sa položaja docenta savremenog slovačkog jezika na Katedri za slovački jezik i književnost na Filozofskom fakulteru u Novom Sadu (doktorsku disertaciju Razvoj slovačkog književnog jezika u uslovima kontakta sa srpskohrvatskim jeziko odbranila je 1987. godine), posvetila se i lingvodidaktici i sastavljanju udžbenika na slovačkom jeziku, prevođenju na slovački i esejistici.

Kada je u B. Petrovcu otvoreno istureno odelenje Učiteljskog fakulteta u Somboru, vratila se da predaje. Publikovala je: „Jazykové poznámky“ (1966), „Slovenčina v jazykovej enkláve“ (2001), „Bolo, ako nebude“ (2004), „State o našej slovenčine“ (2006), kao i udžbenike za osnovne škole, gimnaziju i učiteljski fakultet i najnovije 2009. god. je izdala „Slovačku jezičku čitanku“.

Zahvaljujući svom neumornom radu, u slovačku vojvođansku kulturu se upisala kao nesvakidašnja značajna ličnost.