Evangelički sveštenik, prvi episkop slovačke evangličke a. v. crkve u Jugoslaviji

Evangelički sveštenik i prvi episkop slovačke evangeličke a. v. crkve u Jugoslaviji, Adam Vereš je rođen 15. novembra 1883 u Staroj Pazovi od oca Adama, notara i majke Marije, rođ. Kiršnerove. Sa suprugom Boženom Kopovom, učiteljicom iz Stare Pazove je imao petoro dece: Milana, koji je završio pravo, Ivana, koji je bio sveštenik u Iloku, Vladimira, sveštenika i seniora sremskog seniorata, Olju i Martu, koje su bile učiteljice.

Osnovnu školu je posećivao u Staroj Pazovi i u Ugrinovcima. Maturirao je u Zemunu na osmogodišnjoj gimnaziji. Teologiju je studirao u Beču.

Kao sveštenika ga je Gustav Scholtz posvetio 1. novembra 1906. Kao sveštenik je delovao prvo u bugarskoj Gornjoj Mitropoli među Slovacima. 

1909.godine odlazi u nemačku crkvenu opštinu u Krčedin a 1916. u Bešku, gde je delovao kao evangelički sveštenik. 1921. godine odlazi u Ilok, odakle je bio izabran i za seniora Sremskog seniorata. U tim godinama je radio i kao predsednik Upravnog odbora za celu evangeličku a. v. crkvu u novom KSHS. 1925. godine je na konventu u Staroj Pazovi izabran za administratora episkopa a 1929. godine  i za episkopa. Instalacioni čin je 18. septembra 1929 izvršio biskp zapadnog distrikta u Slovačkoj Dr Dušan Fajnor.

Tokom svog svešteničkog delovanja se posvetio duhovnoj brizi o crkvene opštine i crkvu uopšteno, no takođe je davao značaj i na obrazovanje ljudi. Vodio je brigu da svaki vernik nije samo hrišćanin, već i obrazovan građanin.

U crkvenim opštinama, gde je delovao trudio se da obezbedi najbolje moguće uslove za obrazovanje dece. U Iloku i Lugu je osnovao osnovnu školu na slovačkom jeziku. U Novom Sadu je organizovao kurs za visokoškolske učitelje, koje je zapošljavao u slovačke škole u Vojvodini. Imao je značajnu ulogu i kod osamostaljivanja Slovačke evangeličke crkve u Juhoslaviji i njenoj daljoj organizaciji. Od kralja Aleksandra je za svoje zasluge dobio Orden svetog Save 3. stepena i Orden belog orla 5. stepena.

Izdao je knjigu Slovačka evangelička hrišćanska crkva a. v. u kraljevini Jugoslaviji u reči i slikama. Knjiga je izašla u Bačkom Petrovcu o vlastitom trošku. U ovoj knjizi piše o istoriji svake crkvene opštine i seniorata od dolaska Slovaka do 1930. godine i uvodi kratke biografije sveštenka..

Umro je na šećernu bolest i tuberkologu 2. novembra 1931. u 48. godini života, što je značilo ogroman gubitak za SEAVC i slovačku manjinu u tadašnjog Jugoslaviji. Sahranjen je u Iloku.